Plantgroep | Sierheesters |
---|---|
Familie | Muskuskruidfamilie |
Standplaats | Zon, Halfzon(=halfschaduw) |
Bladkleur | Groen |
Bloeikleur | Wit |
Bloeitijd | mei - juni |
Wintergroen | Ja |
Planthoogte | 40 cm - 40 cm |
Grondsoort | elke goede tuingrond |
Plantafstand | 3 - 4 stuks/m² |
Toepassingssuggesties | Solitair, Groep, Border, Oosterse tuin of Patiotuin. |
Winterhardheid | goed (b) (-20,5 tot -17,8°C), USDA zone 6b |
Bloeivorm | kleine tuilen |
Groeiwijze | bolvormig, later breed uitgroeiend |
Vochtigheid | |
Oorsprong | |
Snoeien | |
Synoniem | |
Bijzonderheden |
Viburnum davidii is een veel toegepaste en sterke wintergroene sierheester. De uiteindelijke hoogte van Viburnum davidii bedraagt 50-70 cm bij een breedte van 80-100 cm. Viburnum davidii bloeit in de periode april-juni met witroze bloemen. Na de bloei vormt Viburnum davidii zwartblauwe bessen. Het leerachtige blad van Viburnum davidii is elliptisch en glanst. Viburnum davidii is geschikt als bodembedekker of als solitairplant. De standplaats voor Viburnum davidii dient zonnig of licht beschaduwd te zijn. Bij strenge vorst kan Viburnum davidii behoorlijk invriezen en dan verkleurt paarsbruin (zie foto). Het blad van deze sierheester wordt regelmatig aangetast door de Taxuskever (gegroefde lapsnuitkever). Deze kever knaagt delen uit de bladrand. Viburnum davidii heeft bescherming nodig tegen strenge vorst (meer dan 10 graden).
Het blad van deze sierheester wordt regelmatig aangetast door de Taxuskever (gegroefde lapsnuitkever). Deze kever knaagt delen uit de bladrand.