Plantgroep | Sierheesters |
---|---|
Familie | plantenfamilies zonder Nederlandse benaming |
Standplaats | Zon, Halfzon(=halfschaduw) |
Bladkleur | Groen |
Bloeikleur | Geel |
Bloeitijd | februari - maart |
Wintergroen | Nee |
Planthoogte | 180 cm - 200 cm |
Grondsoort | elke goede tuingrond |
Plantafstand | |
Toepassingssuggesties | Solitair of Border. |
Winterhardheid | redelijk (a) (-17,7 tot -15,0°C), USDA zone 7a |
Bloeivorm | hangend klokje |
Groeiwijze | opgaand |
Vochtigheid | |
Oorsprong | |
Snoeien | |
Synoniem | |
Bijzonderheden |
Chimonanthus praecox bloeit, net als de toverhazelaar, in de winter. Op het eerste gezicht lijken de bloemen ook wel wat op de toverhazelaar maar de geelwitte bloemen met het wijnrode hart verspreiden een aangename geur. Vandaar de naam meloenboompje. De bloei begint al in november en vaak gaat door in de maanden januari-februari. Vooral na een droge zomer verschijnen in de winter veel bloemen. De hoogte van het meloenboompje bedraagt na een jaar of tien circa 300 cm. Chimonanthus praecox houdt van een zonnige standplek op een goed waterdoorlatende tuingrond. Het grote frisgroene blad verkleurt in de herfst naar citroengeel. Al met al is Chimonanthus praecox een prachtige sierheester met een bloei op een moment dat er, qua kleur, weinig te beleven is in de tuin. Chimonanthus praecox heeft geen bijzondere zorg nodig.
Chimonanthus praecox heeft geen bijzondere zorg nodig.